Dramaturgi

SEVGİLİ GENÇ YAZARLAR VE YAZAR ADAYI ARKADAŞLARIMIZ;

Senaryo yazım sanatı adına bilgileri buradan okumak ve deneyimlerimizden yararlanmak yönündeki mesajlarınıza vakit yettikçe ve imkanlar elverdikçe cevap yazmak istiyoruz elbette..

Ve İsterseniz genel hatlarıyla bazı hususları (kısaca da olsa) sıralayalım:

1. Bir öykü, fıkra boyutunda bile olsa..O anlatılanın içinde bir (ya da birkaç) ana karakter olduğu gibi, yan karakter ve Tip’ler de varolabilir..Eğer, bu yan kişiler ve ana kişiler arasında sağlıklı, mantıklı, önceden hesap edilip planlanmış bir ilinti, bağ, dramaturjik bir koordinasyon yok ise (Subplots Olgusu)… Öyküde, bazı kısa devreler oluşacak, kişiler arasında “yaşamayan” bazı yapay ilişkiler baş gösterebilecektir.

2. Her öykünün bir ana (odak) noktası vardır.O ana noktayı (asıl konuyu) zenginleştirip seyiri daha hoş ve anlamlı kılmayı sağlayan yan ögelere ihtiyaç vardır..Suya atılan bir taşı düşünürseniz, taşın suya gömülmesi ile gittikçe çoğalarak yanlara açılan halkalar (haleler) oluşur suda (Relief Olgusu)..İşte, onlar öykünün yan türükleridir (öykücükleri) ve her zaman çok ihtiyaç duyulan bir olgudur bu.

3. Seyirci, akan bir öyküyü izlerken aynı anda bir şeyler sormalı, “Acaba ne olacak” şeklinde gittikçe artan bir ilgiyle izlemeyi sürdürebilmelidir..Bazen de seyirciye varsayımlarda bulunacağı zeminler yaratılarak,"bence şimdi şöyle olacak" dedirtilebilmelidir (Teaser Olgusu).. Aksi halde, sonu başından belli bir öykünün içersinde bulur kendini ki, bu da kısa bir süre sonra ilgi ve merak düzeyini aşağıya çekmeye, seyirciyi sıkmaya başlar.

4. Her öyküde, seyircinin iki ana konumu vardır..Ya tanıktır.. Ya da Jüri..Sadece hep biri olacak diye bir kural yoktur..Ve hatta bazen(zekice kurgulamalarda), kendini JÜRİ gibi görürken, o anda aslında TANIK olduğunu fark edebilir..ya da aksi!..(Blotpoint Olgusu). İyi bir Yazar, seyirciyle “kedinin fareyle oynadığı” gibi oynayabilir..Yazar bunu başaramazsa, bu defa seyirci oynamaya başlar: Elindeki kumanda aleti ile! Ve kanalı değiştirivermeye başlar(!)..

5. Her hikayede (sağlıklı bir dramaturgisi var ise!) seyircinin bilinç altını oluşturan serpiştirmeler yapılır. İzlenme oranını artıran, ilgiyi yoğunlaştıran bir tekniktir.(Adjust olgusu)..Seyircinin bilinçaltını oluşturmak adına, öykü içersindeki kişileri çok iyi tanıtmak(anlatmak), özümsetmek gerekir.. Seyirci o hale gelmelidir ki, artık çok iyi tanıdığı o karakterin ne zaman, nerede nasıl davranacağını tahmin edebilmelidir..Acemi ya da amatör kıvamındaki yazarların en çok düştüğü hatalardan biri bu kısımda yapılır ve farkında olmadan karakterlerin "karakterlerini" değiştirmeye başlarlar.

VE TABİİ ŞUNU DA HEMEN BELİRTMELİYİZ Ki: Yukarıda anlatılanlar 4-5 yıllık üniversite eğitiminde öğrencilerimize ancak anlatabildiğimiz konulardır ve her birinin sayfalarca süren detayları vardır.Biz burada sadece bir ön fikir oluşturması adına özetlemiş olduk.

Yazım Sanatı adına vakit buldukça bilgi ve deneyimlerimizi sizlerle paylaşmaya devam edeceğiz. Fatih Yıldız.